Maartje Duin (1975) is een bevlogen, originele en diepgravende radio-/podcastmaker. In haar werk behandelt zij niet alleen relevante maatschappelijke thema’s zoals ons koloniale verleden, dementie en eenzaamheid, maar zoekt ze ook in de vorm het experiment op. Ze weet met haar projecten een breed publiek te trekken en mensen met elkaar in gesprek te laten gaan. Maartje’s werk werd in binnen- en buitenland bekroond en genomineerd.
Zij werkt nauw samen met journalistiek productiebureau Prospektor.
stichting tout lui faut
In de podcast ‘De plantage van onze voorouders’ (Prospektor/VPRO) onderzoekt Maartje sporen van het slavernijverleden in haar familiegeschiedenis. Ze ontdekt dat haar voorouders in 1863 mede-eigenaar waren van suikerplantage Tout Lui Faut in Suriname. Maartje zoekt contact met de nazaten van de tot slaafgemaakten: de familie Bouva. Samen met Peggy Bouva reconstrueert ze het verhaal van de plantage.
Samen richtten Peggy en Maartje Stichting Tout Lui Faut op om de dialoog die n.a.v. de podcast ontstond op een duurzame manier voort te zetten, met Kimberley Smit als directeur. Abonneer je op onze nieuwsbrief, en/of word donateur.
* Winnaar De Tegel, categorie Audio * Beste Podcast 2020 (BNR Dutch Podcast Awards) * Meestervertellers 2020 * Gouden Freelancer (2e prijs) * Nominatie Prix Europa, Directors NL Awards
‘Revolutionair. De plantage speelt iets klaar waar al jaren geen talkshow, krantenartikel of debatpanel in slaagt: het ongemakkelijke gesprek over het koloniale verleden en racisme voeren.’ (De Groene Amsterdammer)
‘Eerlijk, intrigerend en open. Een grote skepticus gaat zo nog overstag.’ (Afro Magazine)
‘Ontroert, schuurt en is zelfs geestig. Vol met momenten van zelfonderzoek, van aftasten en bevragen. Met in de gelaagde montage af en toe pareltjes van onderkoelde humor, zonder het zware thema tekort te doen.’ (Trouw)
* DirectorsNL Award 2018 * Bronzen Greep 2018 (NLVJ)
‘Hartverscheurende ervaringen van de 31-jarige Pawel, die zo graag bij het dorp wil horen. Slowradio van de bovenste plank, zeg maar. Het verveelt geen seconde.****’ (Eva Moeraert, De Morgen)
‘Productie met eeuwigheidswaarde over het leven in de tuinbouwsector van nu. Een ovatie waard.’ (Juryrapport Bronzen Greep)
‘De voorstelling sprak tot ieders verbeelding, er was voor ook voor onze dementerende gasten iets wat de belangstelling vasthield. Een avond om niet snel te vergeten.’ (Alzheimer Trefpunt Amsterdam Centrum)
“(...) Another highlight in the Radio Atlas collection is My Dad, the Supernova. It’s a wonderful, otherworldly story about a daughter who takes a trip to an observatory with her father, a former astronomer whose memories are slowly slipping away through Alzheimer’s.” (Financial Times)
* Winnaar Meestervertellers 2017 * Nominatie Prix Europa 2018 *
‘Goed gekozen personages en beeldende scènes. Het mysterieuze element van de verhalen komt ook in vorm en klank tot uiting. Het thema is, hoe actueel ook, verrassend en origineel uitgewerkt.’
(Juryrapport publieksprijs Meestervertellers 2017)
‘Slow radio die je de tijd doet vergeten’ (Vincent Bijlo, AD)
* Winnaar Gouden Freelancer Award 2016/2017 *
‘Web- en radiodocumentaire zijn subliem in elkaar gezet (...) De jury prijst de originele vorm en de maatschappelijke relevantie die het onderwerp immigratie in de jaren ‘70 nog steeds heeft.’
(Juryrapport Gouden Freelancer)
* De Gliphoeve stond in de jaren ‘70 en ‘80 symbool voor de verloedering en onveiligheid die de Bijlmer in zijn greep kreeg. Maartje Duin en Daan Dekker laten de andere kant van het verhaal zien. Fraaie documentaire.’ (Het Parool)
‘This series delighted the jury with its variety in form and structure from episode to episode. The combination of poetry, philosophy and story telling is confident and surprising. (...) The idea, the script and the rich soundworld together create an entertaining breath of fresh air.’
(Juryrapport Prix Europa 2012)
‘Een doorgeefluik van het onderbewustzijn van de stad. De makers en bedenkers - Katinka Baehr en Maartje Duin - hebben niet alleen grote kunst in de publieke ruimte gerealiseerd, ze hebben vooral ook briljante radio gemaakt.’
(Juryrapport Theodor Award 2011)
‘Intimate and poetic without being artsy or cloying. If these were in English I’d want to steal them for our show.’
(Ira Glass, This American Life)
‘True and wondrous - made to move, surprise and astound. [...] a new and fresh form of dealing with reality’.
(Juryrapport Special Prix Europa 2008, coll. VPRO-productie)